Column: resumerend

Gekozen burgemeester dus. Al eerder schreef ik er iets over. Tot slot dan, voorlopig. Behalve dat de invoering van de gekozen burgemeester de facto de wethouders degradeert tot hulp-burgemeesters, de burgemeester voortaan alle pers-waardige optredens zelf gaat doen, de raad voortaan zelf een voorzitter moet kiezen, het stembureau onder iemand anders zal vallen, is er nog wel wat meer te regelen voordat het zover is.

Wat te denken van de rol die de burgemeester heeft bij – deels geheime – politiezaken ? Mag het Openbaar Ministerie dezelfde informatie delen met een onafhankelijke, door de kroon benoemde burgemeester als met een politiek-afgevaardigde burgemeester ? Blijft de gekozen burgemeester nog steeds de eindverantwoordelijke voor de bestuurlijke integriteit, of komt dat toezicht elders te liggen? Voor wie werkt de griffier?

Krijgt de kandidaat-burgemeester budget voor de campagne? Of wordt zhij gesponsord door inwoners en bedrijven? Of door haar politieke partij? En wat te denken van partijloze kandidaten? Ongelimiteerd campagne-budget, of wettelijk beperkt ? Blijft ook de gekozen burgemeester eindverantwoordelijk voor het opsluiten van psychiatrische patiënten? Of komt daar toezicht op via het College van B&W, of de provincie ?

Allemaal vragen waar ze in Den Haag echt nog niks voor bedacht hebben, zo bleek uit het Kamerdebat. Dus…kom maar op!

Martijn Vroom

Burgemeester

Advertenties

Een vreedzame samenleving kost moeite

Het kost moeite, om je hoofd boven water te houden. Het leven is niet makkelijk, van zichzelf. Allemaal hebben we wel momenten dat je denkt…hoe kom ik hier uit, of hoe kom ik hier van af?

De meeste mensen kunnen het antwoord op die vraag zelf bedenken. In de meeste situaties weten we wat we moeten doen of laten. Of wie we om hulp moeten of mogen vragen. Een vriend, een buurvrouw, de gemeente, een stichting of club, noem maar op.

Maar er zijn steeds meer mensen die niet weten wat ze met zichzelf, met hun leven aanmoeten. Dat leidt tot frustratie en uitzichtloosheid. Velen van hen vluchten in drugsgebruik, of andere verslavingen. Of gebruiken, soms ook tot verrassing voor hen zelf, geweld.

Als burgemeester weet ik dat ‘de overheid’ veel moet. En veel kan. Maar veel ook niet. Als samenleving hebben we mensen nodig die ons een spiegel voorhouden, bijvoorbeeld ten aanzien van zinloos geweld. Dat we die energie om moeten zetten in zinvol gedrag.

Dat is moeilijk.

Dus vergt dat oefening.

En oefenen moeten we samen doen.

Doet u mee?

Martijn Vroom

Burgemeester

Column: omgevingswet & participatie

Per 1 januari 2021 is er de omgevingswet. Een wet die 26 wetten bundelt, met name op het gebied van de ruimtelijke ordening.

Er worden vooral veel adviseurs goed door betaald, omdat de stress nogal groeiende is. De maanden verlopen alras, maar wat er nou echt veranderd voor ons…?

Wat er wel interssant aan is, is dat we per 2029 een omgevingsplan en omgevingsvisie moeten hebben. Leuk dus, dat binnenkort dat Panorama Krimpenerwaard er aan komt.

Bijzondere aandacht gaat uit naar de ‘participatie’ in de omgevingswet. Aanvragers van een vergunning moeten voortaan (per januari 2021) zelf dat alles regelen, voordat het College van B&W een aanvraag beoordeelt. En daarbij moeten ‘wij’ dus ook de kwaliteit van de participatie beoordelen.

De gemeente gaat die participatie dus niet doen of begeleiden.
Boeiend !

Martijn Vroom
Burgemeester

Column: gekozen, en dan?

De Tweede en Eerste Kamer zijn deze weken akkoord gegaan met de voorbereiding van de gekozen burgemeester. Eigenlijk is het allemaal veel ingewikkelder, want formeel zijn ze akkoord gegaan met de deconstitutionalisering van de benoemingswijze van de burgemeester en de Commissaris van de Koning. Dat betekent dat nu de weg bereid is voor eenvoudigere aanpassingen van het proces hoe ‘we’ komen tot een nieuwe burgemeester.

En daarmee wordt – eerlijk is eerlijk – bedoeld dat ‘we’ toe gaan naar een gekozen burgemeester. Daar is een hoop vóór te zeggen. Wat alleen wel lastig is in het huidige systeem is dat de burgemeester eindverantwoordelijk is voor het democratisch proces. Maar kan dat nog wel? Dat de burgemeester ‘baas stemmen tellen’ is, als het om de stemmen gaat die over hem gaan?

En waarom zou je op zo’n burgemeesterskandidaat stemmen? Toch alleen als zhij ook ‘beloftes’ kan doen? Een verkiezingsprogramma heeft? Maar wat, als dat botst met de verkiezingsprogramma’s van de gemeenteraadskandidaten? Of met het college werk programma van de wethouders? Nu is dat programma nog van burgemeester en wethouders. Dan niet meer…

Kortom, voordat we ook echt over gaan naar een nieuwe aanstellingswijze nog genoeg ‘huiswerk’ voor ‘Den Haag’. Spannend, wel.

 

Martijn Vroom

Burgemeester

 

 

Column: waar valt het kwartje heen

De week startte met Andre Kuipers in het Isala-theater. In een bijzonder onderhoudend optreden vertelde hij over zijn werk. Hoe hij er meer dan 30 jaar over gedaan had om uiteindelijk astronaut te worden, reiziger naar het Internationale Ruimtevaart Station, ISS. Geïnspireerd door verhalen en stripboekjes met science fiction en door foto’s van de ruimte, van de aarde en van de planeten.

Boeiend ook zijn visie op de ontwikkelingen op de aarde. Wat de mensen de aarde aandoen, met het vernietigen van de bomen, het leegvissen van de zee, het vervangen van die vissen door plastic. Dingen die je vanuit de ruimte beter begrijpt dan als je er midden in zit.

Leerzaam allemaal. Soms neemt het realiseren van een ambitie dus 30 jaar. Via m’n eerdere werk ken ik ook een kandidaat-astronaut die in dezelfde lichting zat als Kuipers, maar níet ‘mocht’. Die is nooit de ruimte in gegaan, maar had wel – bij wijze van spreken – ook 30 jaar lang die ambitie. De voorbereiding. De studie, inzet, enzovoorts.

Ambitie is dus niet altijd een kwestie van inzet maal tijd. Soms moet het kwartje ook jouw kant op vallen. Maar om te zorgen dát dat kwartje jouw kant op kán vallen…..

Precies.

 

Martijn Vroom

Burgemeester.

Column: goede vraag!

De donkere dagen komen er weer aan. Beetje bij beetje koudere dagen, killere sfeer; voor sommigen: hopelijk sneeuw en ijs. Als de dagen donkerder worden, gaat het ook tussen mensen minder makkelijk. Zo blijkt.

Een van de dingen die ik mezelf heb aangeleerd is om vaker dank je wel te zeggen. Als ik iets niet snap, dan vraag ik het. Je kunt het maar beter vragen, dan thuis in vertwijfeling op de bank te zitten. Toch? En dan zeggen mensen wel eens terug “o, goede vraag”. Dan zeg ik steevast “dank je wel” en opvallend: enigszins schamper of schuchter gniffelen mensen dan. Want ‘goede vraag’ was niet per se bedoeld als compliment, maar om tijd te winnen om na te denken over een antwoord.
Maar ik kies er voor om dat wel zo op te vatten.

Laatst was ik op de Justice Conference, over ‘gerechtigheid doen’. De leider van het Leger Des Heils hield een toespraak over een betere wereld, en gaf als overweging om eens te starten met het volgende. Wat als we allemaal om 14:45 (het tijdstip van haar spreken) voortaan de eerste de beste persoon die we tegenkomen een glimlach geven. Of, nog mooier, een compliment.

Gewoon om het in ons systeem te krijgen, eerst maar eens elke dag, 14:45. Of een tijdstip dat u beter schikt. Want als je een gewoonte een week of 6 dagelijks oefent komt het in je interne systeem.

Leuk idee he?
Proberen we het samen?

Martijn Vroom
Burgemeester

Column: uurtje stilzitten en je mond houden

Hoe vaak doen we dat nou?

Een uur, of soms anderhalf, stil zitten en stil zijn?

Niet vaak.

Het leven is gehaast, we hebben het druk. Of het nou met werk is, of met mantelzorgen, of met de was, de boodschappen of de koters. 

Ik begreep onlangs dat zelfs op universiteiten een docent niet lander dan 20 minuten iets mag uitleggen. Als het langer duurt, haken de studenten af. Om de 20 minuten dus over iets anders, of op een andere manier, lesgeven.

Waar leren we nou nog efkes concentreren en luisteren?

Komend weekend vieren twee belangrijke clubs in Krimpen een feest. De IJsseldijk-concerten bestaan 25 jaar. Concordia bestaat maar liefst 120 jaar… Poe hee! Dat is bijzonder en bijzonder leuk. Beide voegen heel wat (klank-)kleur toe aan het leven van veel mensen. Mensen die de muziek mogen maken en de mensen die mogen genieten als publiek. Samen muziek maken doet hele mooie vaardigheden groeien: oefenen, luisteren, harmonie zoeken, durven optreden, noem maar op.

Komend weekend vieren ze het graag met u! Kaarten zijn nog te koop. 

Leuk he? Dat er zoveel te doen is in Krimpen?

Zullen we met z’n allen gaan?

Kunnen we onszelf oefenen in luisteren en genieten.

Martijn Vroom

burgemeester