Column: Verwonderlijke verscheidenheid

Het is een verwonderlijke verscheidenheid in Krimpen aan den IJssel. Aan de ene kant hebben we heel veel inwoners en ondernemers die enorm goed hun best doen om de verspreiding van corona tegen te gaan. Afstand houden, handen wassen, geen grote groepen opzoeken, regelmatig een mondkapje op, enzovoorts.

Aan de andere kant zijn er groepen die daar maling aan hebben. Jeugd die rotzooi trapt in groepsverband. Senioren die in supermarkten samendrommen. En mensen die domweg ontkennen dat corona heel erg is. Zelfs mensen waar je beter van zou verwachten, komen met samenzweringstheorieën of met ontkenning van de impact van dit virus. 

Terwijl de hyperfocus op de kerken is, is de schadelijke impact van die eerdergenoemde groepen vrijwel onbesproken. Het ontkennen van de sterftecijfers is iets waar ik met m’n pet niet bij kan. Maar wie dat doet, ondervindt weinig tegenspraak. Als gemeente proberen we het vooral bij de feiten te houden. En proberen we de groep die het goede zoekt en doet, te steunen en te laten groeien.

Want vrijheid van meningsuiting en vrijheid van geweten zijn in hetzelfde document geregeld als vrijheid van godsdienst en de overheidsverantwoordelijkheid voor de gezondheidszorg. Dit staat namelijk allemaal in de grondwet. 

Maar verantwoordelijkheid nemen is meer dan regels volgen. Corona stoppen we alleen samen. 

Martijn Vroom

Burgemeester

Column: Regels als iemand (misschien) corona heeft

Als u of iemand uit uw gezin klachten heeft, blijf thuis! Klachten zijn benauwdheid, verkoudheid, keelpijn, geen smaak of koorts. Corona is veel ernstiger dan griep.

Klachten? Laat u testen.

Vanaf het moment dat u of een gezinslid klachten heeft, blijft deze persoon thuis.

Let goed op!

Als u of deze persoon koorts of benauwdheid heeft, dan blijft iedereen thuis tot na de testuitslag.

Bent u positief getest, doe dan dit:

• Iedereen uit uw huis blijft 10 dagen thuis en ontvangt geen bezoek.

• U mag niet naar buiten, naar school, de winkel of naar het werk. Als het in overleg met GGD anders wordt, volgdit dan op.

• Er mag niemand op bezoek komen, behalve voor medische hulp.

• Alleen de mensen die bij u wonen, mogen samen met u in huis zijn. Ook zij ontvangen geen bezoek.

• Heeft u vragen over de quarantaineperiode en over praktische zaken, zoals boodschappen. Lees dan op rijksoverheid.nl de folder Hulp en steun bij thuisquarantaine.

Durf om hulp te vragen! Er is steun en hulp beschikbaar.

Op rivm.nl staat hoe u zoveel mogelijk kunt voorkomen dat huisgenoten besmet raken.

Dit is soms best moeilijk.

Maar het is belangrijk dat u de regels volgt.

Het virus moet stoppen.

Daar moeten wij voor zorgen.

Martijn Vroom

Burgemeester

Column: Ingewikkelde regels en adviezen

De regels rondom corona zijn behoorlijk ingewikkeld. En ze veranderen ook best vaak. Zoals u weet heb ik al maanden geleden gevraagd om het verplicht stellen van mondkapjes vanaf 13 jaar. Niet (alleen) omdat alle kleine beetjes helpen, maar ook vanwege de signaalwaarde. Elke keer op en af zetten als je een gebouw binnen gaat, dan denk je toch efkes weer van “oh ja, corona”. 

Hardnekkige onwaarheden, zoals dat er in Duitsland kinderen doodgegaan zijn door die mondkapjes, blijven de kop op steken. Net als het verhaal dat het maar een griepje is. We zien in Krimpen in de sterftecijfers schrikbarende afwijkingen dit jaar. Zelfs als we de cijfers vergelijken met de jaren dat de griep heftig huishield in ons dorp. 

En dan de kerken.

Wat een hoop onjuiste dingen wordt daarover gezegd. Zingen mag. Popkoor De Banaan mag zingen, maar natuurlijk wel volgens de richtlijnen van Rutte. In een kerk mag zingen ook. Het advies is: doe het niet of weinig. Maar het mág wel. Net als de hoeveelheden mensen in de kerk. In een kerk van 2650 stoelen mág je volgens het RIVM met 600 mensen zitten. Maar het advies is: doe behoedzaam.

En als je eigen leiders afspraken maken met de minister, dan is mijn dringende •advies• om die op te volgen. Want handhaven in een kerkdienst, dat mag de burgemeester niet.

Want de grondwet, die gaat boven alles.

Zelfs boven een noodverordening. Gelukkig maar.

Martijn Vroom

Burgemeester

Column: Geldzorgen

Door corona hebben veel organisatie, verenigingen en bedrijven het financieel moeilijk. Niet zo gek natuurlijk, want dit afschuwelijk virus legt zo’n beetje de hele economie plat. Ondernemers gaan daardoor op zoek naar andere mogelijkheden om zaken te doen of hun producten en diensten aan de mens te brengen.

Ook onze gemeente heeft het zwaar.

Niet alleen door het virus, maar ook doordat de jeugdzorg elk jaar duurder is dan gedacht. De afvalophaal kost meer en meer, mede door rijksbelastingen. De handhaving op Corona kost veel geld. Het – terechte! – kwijtschelden van huur bij verenigingen en alles, kost inkomsten.

Toch kan het college komende week een uitermate fatsoenlijke begroting aanbieden aan de gemeenteraad. Dat komt door drie zaken. Ten eerste is het Rijk met best wat geld over de brug gekomen. Dat moest ook wel, om algehele rebellie te voorkomen. Ten tweede hebben de vorige en de huidige wethouder financiën puik werk geleverd, daarbij ondersteund door zeer deskundige staf. En ten derde heeft de gemeenteraad in juli een goed debat gevoerd over de financiële kaders voor 2021 en daarna. Die drie zaken betalen zich nu uit: een begroting waarmee we het ongetwijfeld lastige komende jaar in kunnen.

Martijn Vroom

Burgemeester

Column: 200

Voor u ligt alweer de 200e column die ik in Het Kontakt mocht schrijven ! Dat is nogal wat, al zeg ik het zelf. Elke week eentje, en in de zomer een pauze. Een lijst van jaren, dus.

Van Het Kontakt is het natuurlijk supertof dat ik deze gelegenheid elke week weer krijg. Daar ben ik heel blij mee.

Mijn columns komen behalve in de krant ook altijd op mijn eigen weblog en op de website van de gemeente. Mijn columns ben ik begonnen vanaf mijn weblog, dat ik al langere tijd gebruik. Af en toe een gedachte iets verder uitwerken dan alleen een kort zinnetje, en je hebt al snel iets dat lezenswaardig is. Of: kan zijn. Want ja, u moet het ook maar willen lezen…

Ik hoop nog een hele hoop columns voor u te mogen schrijven. 

Het afgelopen jaar heb ik meestal een afspraak uit m’n agenda gebruikt als onderwerp. Daarmee probeer ik een inkijkje te geven in m’n dagelijks werk. 

Maar wellicht heeft u ook een idee of vraag?

Als u suggesties heeft voor een onderwerp, mail me dan op burgemeester@krimpenaandenijssel.nl

Martijn Vroom

Burgemeester

Column: Middenweteringpark

Voor zover Krimpen aan den IJssel een midden heeft, is dat wellicht wel het Middenweteringpark. Een leuke, groene plek, met mooie speelgelegenheden en van alles eromheen.

Helaas is het – al langer – ook een plek waar de Krimpense jeugd vervelend doet. Een beetje hangen geeft natuurlijk niks. Daarom staan er blauw hokken als een richtpunt waar je samen kunt klonteren.

Wat echt superjammer is, is dat dat hangen gepaard moet gaan met drugs en alcohol. Elke ochtend is het rondom die blauwe hokken een bende. Glasscherven, lege drugszakjes, enzovoorts. Niet normaal meer, zoveel. En ook aan de geluidsoverlast merken we dat het tot diep in de nacht ‘feest’ is daar én op diverse andere plekken waar de jongeren (variërend 12 tot 20) hangen. 

Maar ja. Wat doe je er aan? Wegsturen? Waarheen dan? Handhaven? En dan? Gaan ze ergens anders hetzelfde doen. Doen alsof het jeugd uit andere dorpen is? Dat is niet waar.Ouders aanspreken? Gedaan, met weinig effect. De blauwe hokken verplaatsen? Ja, lekker, dan komt diezelfde overlast iets verderop. Nee dus. 

Een nieuwe stap is nu dat ik de gemeenteraad heb voorgesteld dat ik plekken mag aanwijzen waar alcohol verboden is. En ik verzeker u: zodra dat besluit genomen is, wijs ik het hele Middenweteringpark als eerste aan.  

Martijn Vroom

Burgemeester

Column: Jubilea

Een van de leukere dingen om te doen als burgemeester is het bezoeken van echtparen die 60, 65, 70 of – heel soms – zelfs 75 jaar getrouwd zijn. Ook bezoeken we als college mensen die 95 worden, of 100 en daarna ieder jaar. Het gemeentebestuur vertegenwoordigt de gemeenschap in het overbrengen van de felicitaties.

Uiteraard vragen we eerst aan henzelf, of aan de kinderen, of het op prijs gesteld wordt dat we langskomen. Dat is in toenemende mate niet het geval. Verrassend, vind ik dat zelf wel. Slechts de helft van de mensen ziet het zitten om de burgemeester of de locoburgemeester langs te krijgen met bloemen en een cadeautje. 

Dat is natuurlijk helemaal prima, want het gaat niet om ons. Maar als het wél doorgaat is het eigenlijk elke keer een leerzame ontmoeting. Ieder levensverhaal is boeiend. Zeker ook de verhalen hoe men elkaar ontmoet heeft destijds. Maar ook de levenswandel wat werk en wonen betreft.

Daarom is het zo zuur dat de bezoeken nu allemaal digitaal moeten. Langs gaan bij de mensen is vele malen leuker en levert veel leukere en/of inhoudsvollere gesprekken op. Maar ja. Dat komt wel weer.

En wellicht is er “later na corona” nog wat in te halen.

Martijn Vroom

Burgemeester

Column: Zijn wij er wel, voor hen?

De vraag waarom er een overheid is, is een ingewikkelde vraag. Tijdens mijn studie aan een Canadees instituut in Toronto, hield ik mij indringend met deze vraag bezig.

Is het de rol van de overheid om te remmen wat er mis gaat? Of is het de rol van de overheid om het goede in de samenleving te brengen? Of is de overheid een loket waar zaken, zoals collectieve veiligheid en paspoorten, geregeld worden die we niet voor onszelf willen of kunnen regelen? 

Eén ding staat voor mij als een paal boven water: mensen die niet voldoende voor zichzelf kunnen zorgen verdienen hulp. Als zij geen mensen naast zich hebben die hen helpen kunnen (kunnen is helaas niet altijd gelijk aan willen…), dan is de overheid een belangrijke taak toebedeeld.

Schulden inlossen, leren lezen, gezond leven, veilig over straat kunnen, samen zijn met medemensen, wegblijven van lachgas, cocaïne of gokken. Dit zijn zaken waarbij de meeste mensen geen hulp nodig hebben. Een klein deel heeft dat wél nodig. Is dit het geval, dan moeten we er ook voor ze zijn. In eerste aanleg als maatschappij. In tweede aanleg als overheid.

En zijn we er dan ook? 

Martijn Vroom 

Burgemeester

Column: Levenslicht en struikelstenen

27 januari van dit jaar was het 75 jaar geleden dat vernietigingskamp Auschwitz bevrijd werd. Een horrorlocatie waar de soldaten die voor de poort stonden met hun ogen en hoofd niet bij konden.

Bijzonder cynisch: de kampen vielen tijdens het naziregime onder het ministerie van Economische Zaken. Want er moest geld verdiend worden voor de oorlogsmachine. Dus de bezittingen van de gevangenen werden verkocht, dwangarbeid was de norm en gouden kiezen en kleding werden geroofd. Op grote schaal werden vervolgens mannen, vrouwen en kinderen vermoord.

Ook vanuit Krimpen werden mensen slachtoffer van deze praktijken. Joodse Krimpenaren die werden afgevoerd, vaak na verraad door hun dorpsgenoten. Ereburger Ben van Veen hield over deze slachtoffers een mooie, ontroerende toespraak tijdens de herdenking en aanlichting van het Auschwitz-monument.

Dat blauwe licht, wellicht weet u de foto nog. Dat kunstwerk “Levenslicht” van Daan Roosegaarde gaan we een permanente plek geven in de buurt van het Raadhuis. Met het verhaal van Ben erbij. De namen van de slachtoffers komen in struikelstenen in het trottoir bij de huizen waar ze woonden. Zodat we er altijd aan herinnerd zullen blijven.  

Dat we er even stil bij staan.

Want vergeten mogen we het niet.

Martijn Vroom

Burgemeester

Column: Terug van weggeweest

Er was een aantal weken waarin de cijfers heel gunstig waren. Corona was bijna weg. Nadat de maatregelen versoepeld werden, namen ‘we’ het ook met de bestaande regels niet meer zo nauw.

Met als gevolg dat corona gewoon weer terug is van weggeweest.

Veel mensen hebben de zomervakantie anders beleefd dan voorgaande jaren. Want na maanden van thuisblijven, vierdenvelen ook de vakantie thuis of dichtbij. Althans, beelden van de stranden en meertjes waren hét nieuws van de dag. Overvol en superdruk.

En dat zien we terug in de cijfers. Het aantal mensen dat corona krijgt, ook in Krimpen, stijgt gestaag.

De leeftijd van die mensen daalt gestaag: steeds meer jonge mensen lopen het virus op.

Uit de ziekenhuizen en wetenschap blijkt al langer dat de gevolgen heftiger zijn dan bij de griep. Langdurige effecten op de conditie en ademhaling, bijvoorbeeld.

Heel veel mensen die corona hebben gehad hebben maanden nodig om weer een beetje op hun oude peil te komen. 

Kortom: afstand houden, handen wassen en bij klachten laten testen. 

Het is niet ingewikkeld. En eigenlijk ook niet heel moeilijk. 

Vervelend, dat is het wel. 

Volhouden, zodat we (ook) deze golf terugduwen naar nul.

Martijn Vroom

Burgemeester