Column: Oplichting en beroving

Woensdag gaat een film in première die de VeiligheidsAlliantie Rijnmond heeft laten maken. Zoals u weet worden er veel en vaak mensen beroofd. Ook in Krimpen.

Ik heb het niet over straatroof. Dat gebeurt niet zo heel vaak. Te vaak maar niet zo heel vaak. Wat wel heel vaak gebeurt is beroving aan de voordeur of via de mobiele telefoon.

Ik heb het natuurlijk over de bankpasfraude en de whatsapp-oplichting. Criminelen die onderzoek doen naar een kwetsbaar oudje. Dat gaat ver: ze weten vaak de naam van een kind of naaste. Ze wekken vertrouwen aan de telefoon en dan komen ze je ‘helpen’ met een probleem bij de bank. Aan de deur halen ze je bankpasje op en dan hoeven ze alleen nog maar je pincode van je te horen. Om je te helpen.

En dan ben je duizenden euro’s kwijt voordat je het weet.

Dat gebeurt. Elke dag, ergens in Nederland. Ook bij u in de straat. Afschuwelijk. De whatsapp-beroving, daar trappen ook elke dag weer mensen in. Slachtoffers zijn duizenden euro’s kwijt. 

De film die er aan komt is een voorlichtingsfilm. Alle beetjes helpen: bespreekt u het ook met uw moeder en opa en buren?

Trap er niet in!

Martijn Vroom

Burgemeester

Column: Integriteit

Integriteit is een ingewikkeld onderwerp. Maar ook weer niet. Iedereen heeft er wel een beeld bij.

Wat is integer? Je denkt direct wel aan een paar voorbeelden. Integriteit heeft alles te maken met ongeoorloofd of grensoverschrijdend gedrag.

Bijvoorbeeld een scheidsrechter die zich laat omkopen. Of een wethouder die een bouwkavel voor een gereduceerde prijs mag afnemen van een commerciële bouwer. Maar ook een hand net te lang op een schouder kan grensoverschrijdend zijn, of een ‘grappige’ opmerking. 

Of een raadslid dat zich opvallend bemoeit met een individuele casus van een inwoner. Kan te ver gaan, maar hoeft niet altijd over de grens te zijn.

Want door de tijd heen verschuift ook wat we integer vinden. Reisjes van politici met bouwbedrijven was 30 jaar terugnormaal. Nu is dat onacceptabel.

Wat ook gebeurt is dat criminelen proberen raadsleden, of mensen uit politieke achterbannen, in te zetten. Bijvoorbeeld door hen scherpe berichten te laten plaatsen op social media. Met de hoop dat dan een bestuurder bakzeil haalt. 

Integriteit is een onderwerp waar je het vooral goed over moet hebben. Wat zie je, wat gebeurt er, wat mag, wat kan?

Deze week is er op het stadhuis van Rotterdam de ‘nacht van de integriteit’. Sprekers, gesprek, discussie. Ik zie er naar uit. 

Martijn Vroom

Burgemeester

Column 303: Eerbetoon aan de veteranen

Komende vrijdag is het lokale veteranendag. En zaterdag organiseert de Provincie Zuid-Holland ook een dag voor alle veteranen uit de hele provincie. Samen met Capelle en Zuidplas organiseren we onze avond in het Isalatheater. Voor vervoer wordt gezorgd. Net als er voor vervoer gezorgd wordt naar het strand, voor de oploop die de Commissaris van de koning organiseert voor de veteranen.

Wat veel veteranen steekt, majoor Marco Kroon MWO voorop, zijn de omgekeerde vlaggen.

De vrijheid die we hebben in ons land betekent natuurlijk ook dat je de vlag omgekeerd mag ophangen.

En zelfs na zonsondergang mag je die vlaggen buiten laten hangen. Dat je daarmee het protocol negeert en dat je daarmee je land beledigt, dat mag. Dat is onze vrijheid.

Maar het doet wel veel mensen wel zeer.

Van heel wat mensen hoor ik verhalen hoeveel pijn het ze doet. Een week protesteren, een maand, met omgekeerde vlaggen, oké. Er zijn echter ook andere manieren. Je kan andere vlaggen gebruiken dan de Nederlandse driekleur.

De soldaten die sneuvelden, kwamen thuis onder deze vlag.

Zou het niet mooi zijn om met z’n allen komende vrijdag de vlag uit te hangen voor de veteranen? En dan zaterdag ook? En dan met rood boven? Al was het maar voor het weekend?

Martijn Vroom

Burgemeester

Column 302: Thuisopvang ontheemden

Het is nogal wat, wat zovele gemeenten moeten doen om de problemen van de Rijksoverheid op te lossen. Door alle aandacht voor asielzoekers sneeuwt de aandacht voor de statushouders wat onder.

Terwijl daar een deel van het probleem van Ter Apel ligt. Mensen waarvan de Rijksoverheid heeft bepaald dat ze mogen blijven, kunnen geen huis krijgen.

Nou, ik hoor u denken: wie wel? Precies.

De woningcrisis wordt alsmaar groter.

Voor de korter termijn snap ik de oplossing voor het bouwen van tijdelijke woningen. Maar regeren is toch ook vooruit zien?Tenminste dat was het vroeger…

Een groep die helemaal op de achtergrond raakt zijn de Oekraïners. Er zijn er heel veel, ook bij ons op ’t dorp. Ook met hen gaat het – naar omstandigheden – goed. Onderwijs, werk, huisvesting. Het is allemaal goed geregeld, maar kan ook allemaal nog beter.

De groep waar je nog het minst over hoort zijn al die Oekraïners die bij mensen thuis worden opgevangen. Heel bijzonder, dat mensen al zo lang hun huis openstellen voor deze ontheemden.

Deze week ontvangen we alle gastgezinnen op het gemeentehuis. Om te vragen of we nog ergens mee kunnen helpen. En om dank je wel te zeggen.

Martijn Vroom

Burgemeester

Column 301: Asielschip in de haven

U heeft het allemaal wel meegekregen. Er komt weer een asielschip naar Krimpen. Als u dit leest, ligt het er al.

En weer in de Sliksloot. Er zijn 150 mensen aan boord, die al langer op dit schip verblijven. Dat was voor ons een belangrijk punt bij het accepteren van dit schip.

Het is een groep die elkaar al kent en al weet hoe het in Nederland gaat. Ze zijn al tot rust gekomen. Dat is bij asielzoekers niet vanzelfsprekend. Hals over kop verlaten ze een gevaarlijke of ellendige situatie, honger, oorlog, vervolging, en dan komen ze tot stilstand in Nederland.

Of ze mogen blijven? Daar gaan wij als Krimpen niet over. Maar wel is afgesproken dat ze niet in Krimpen blijven. Als ze ‘statushouder’ worden gaan ze het gewone proces in van toewijzen aan gemeenten. Wellicht ook een paar naar ons dorp, maar niet alle 150. Dat is veel te veel.

In Krimpen hebben we een reputatie hoog te houden. In 2015 is de asielopvang vlekkeloos verlopen. Begin 2022 het asielschip ook. We gaan er nu alles aan doen dat dit keer weer zo gaat.

Daarom staan we open voor alle suggesties. Via de gemeente en onze website kunt u ons en mij benaderen.

Martijn Vroom

Burgemeester

Column 300: Ter Apel faalt

Iedereen begrijpt dat je als vluchteling naar Nederland wilt komen. Wij hebben het mooiste land ter wereld, toch?

In Nederland maken we onderscheid tussen mensen die vluchten voor geweld en vervolging aan de ene kant. Aan de andere kant zijn er ook mensen die vluchten voor armoede, honger en/of ziekte, klimaat-verandering zoals droogte of overstromingen.

Die laatste groep worden soms ‘gelukszoekers’ genoemd. Dat zijn het natuurlijk ook. Niet voor niets spreekt de nieuwste Bijbelvertaling van ‘gelukkig’ in plaats van ‘zalig’. Het zoeken naar geluk is een mensenrecht.

De meeste vluchtelingen blijven in hun eigen regio. Die komen hun werelddeel nooit uit. Van de rest komt een heel klein deel naar Nederland. Maar ons land is ook klein. Dus als er een paar honderd meer komen dan verwacht, loopt het over.

Slechts 4 procent van de vluchtelingen die Nederland binnenkomt, komt uit een ‘veilige’ situatie. En met veilig bedoelen we: vluchtelingen die arm zijn (naar Nederlandse maatstaven) of vluchten voor natuurrampen. Dan moet je terug. Want het is “thuis” veilig. Vinden wij als Nederland.

De groep die wel mag blijven heeft recht op een woning.

En op dit moment zitten er evenveel mensen in Ter Apel ‘vast’ omdat ze geen woning krijgen van een gemeente, als dat er buiten moeten slapen.

Oftewel: als elke gemeente zijn plicht nakomt, hoefden er geen vluchtelingen buiten te slapen. Niet alleen het Rijk faalt, die gemeenten falen ook.

Martijn Vroom

Burgemeester

Column 299: Districtenstelsel

De kieslijst voor ons parlement is voor Krimpen anders dan voor Kapelle of Assen.

Dat komt door onze kieskringen. Het onderste deel van de lijst, de ‘staartlijst’, mag verschillen per ‘kring’. Krimpen valt onder Kieskring Leiden. Waarom? Geen idee. Maar we vallen onder Leiden.

In een van m’n allereerste stukjes op deze site schreef ik al dat ik voorstander van van een districtenstelsel. Dat je echt iemand hebt die jouw stukje dorp of streek vertegenwoordigd.

Tegen het districtenstelsel is het voornaamste bezwaar dat je met 51 procent van de stemmen gekozen kan worden. Dan zouden alle andere kiezers zich niet vertegenwoordigd voelen.

Ik ben voorstander van een hybride model (soort kruising), ook op lokaal niveau. Heel Krimpen in 10 districten verdelen. Dan stemt iedereen zowel voor de 11 raadszetels, maar ook voor het eigen district. Dan is gegarandeerd dat uit iedere buurt minstens 1 politicus afgevaardigd wordt. 

In Alaska hebben ze nu een prachtige variant. Iedereen mag op (de) 4 kandidaten stemmen. 

Maar als jouw nummer 1 verliest, zijn je stemmen niet weg. Jouw nummer 2 krijgt alsnog ook jouw stemmen. En zo gaat het getrapt door. Uiteraard is dit iets complexer. Maar het is een manier om het aantal stemmen dat rechtstreeks invloed heeft op de uitslag, te maximaliseren. 

Niet: 51 versus 49 en gooi die 49 maar weg. Maar uit die 49 komt dus nog een gewogen ronde, en nog een en zo door.

Arbeidsintensief. Maar dat is democratie altijd.

Martijn Vroom

Burgemeester

Column 298: Gemeente opheffen?

Als een gemeente wordt samengevoegd met een andere gemeente. Wat betekent dat dan? In de Krimpenerwaard is lang gesproken over de fusie van de gemeenten. U weet het ongetwijfeld nog goed. Ook Krimpen aan den IJssel werd daarbij genoemd. Na lang praten was de conclusie dat ons Krimpen niet mee zou gaan in de grote gemeente Krimpenerwaard.

Komend weekend is in Hellevoetsluis hun grootste feest, de Vestingdagen. Dit jaar is het extra speciaal, omdat Hellevoetsluis wordt opgeheven. Althans, ze gaan fuseren. Na lang praten is besloten om de gemeente Voorne Aan Zee te laten bestaan uit Westvoorne, Brielle en Hellevoetsluis. Zeker ook op historisch vlak een boeiende en inhoudsrijke combinatie! Ongeveer de linkerhelft van het eiland Voorne-Putten wordt 1 gemeente. Maar voor zo’n feest als de Vestingdagen maakt zoiets toch niet uit? Voor het historisch belang van Hellevoetsluis ook niet!  U kent vast het verhaal van Chatham, Londen (en zo niet, lees na!).

Voor met name de overheid maakt het samenvoegen uit. En wat dat betreft verwacht ik er wel veel van. Want de uitdagingen op Voorne-Putten zijn groot, dus een grotere lokale overheid kan daar een stevigere vuist maken. Voor bijvoorbeeld de bereikbaarheid is dat van belang.

Ik ben benieuwd.

Martijn Vroom

Burgemeester

Column 297: Woningsluiting

Niet vaak hebben we zoiets meegemaakt als van de zomer. Een woning die beschoten wordt, dat is echt heftig. De aanleiding weten we niet precies, maar het schijnt dat het geen toeval was. Het gebeurde nog een keer. In ieder geval was de herhaling, een paar dagen later, reden genoeg om de woning te sluiten.

Dan is er helemaal niemand meer in het pand en kan de woning met rust gelaten worden. 

Vroeger hoorden we niet vaak van dit soort zaken. Dat komt ook omdat de gemeente óf beter: de burgemeester, een grotere rol heeft gekregen. 

Sluiten van zo’n woning is een taak voor de burgemeester, niet de politie.

Het lijkt te werken.

Uit de media zouden we kunnen opmaken dat deze schietpartij bij een reeks aanslagen in de regio hoort. Dat is natuurlijk heftig. Politie en justitie nemen deze zaak hoog op. Daar ben ik blij mee. Aan de ene kant begrijpelijk, aan de andere kant jammer dat we er vrijwel niets van horen. Althans, totdat er eventueel een rechtszaak uit volgt. Logisch, dat men alles in stilte uitzoekt. 

Je moet criminelen niet wijzer maken dan nodig. 

Maar er zijn wel veel vragen. 

 

En we hopen natuurlijk heel erg dat het hierbij blijft.

Martijn Vroom 

Burgemeester  

Column 296: verkeer en vertrouwen

Mensen verwachten veel van de gemeente. Als je het rechtstreeks vraagt, reageren best veel mensen minachtend. Maar als je eerlijk bent, dan weet je dat je best veel verwacht van de gemeente.

Afval wordt voor meer dan 95% goed en op tijd opgehaald. Je paspoort ligt op het juiste moment klaar als je zelf de afspraak en pasfoto goed regelt. Je kunt trouwen wanneer je wilt.

Uiteraard zijn er altijd uitzonderingen, maar juist omdat die niet zo vaak voorkomen zijn ze blikvangers. Dan gaat dáár het gesprek over.

En dat mag.

Over verkeer is dat ook zo. 

Na de werkzaamheden op de Grote Kruising dachten sommigen dat alle file voorbij zou zijn. Dat getuigt van vertrouwen. Maar helaas. In het totaal van de plannen is berekend dat er 15% minder auto’s de weg op zouden moeten om de files écht te verminderen. Gemeten in 2019. Bovendien zou de groei van het aantal auto’s moeten afremmen. 

Dat verminderen is, met name door corona, niet gebeurd. Begrijpelijk. Maar dan is dus het hele plan, voor de korte en lange termijn, nog niet af. Werk aan de winkel.

Waarbij 1 ding zeker is: als er evenveel vrachtauto’s en personenauto’s over de brug blijven gaan als in 2019 lost niets de files op. Ook de gemeente niet.

Martijn Vroom 

Burgemeester