Beste mensen,
Wat goed dat u allemaal gekomen bent! En met zo veel!
Een speciaal welkom en dank aan de mensen die ons veilig gehouden hebben, het afgelopen jaar. De politie, de brandweer, de mensen van de ambulance, maar zeker ook de mensen die in 2018 iemand hebben gereanimeerd. Voorafgaand aan deze bijeenkomst heb ik hen ontvangen en bedankt voor wat ze gedaan hebben.
Daarbij is het voor het slachtoffer niet altijd goed afgelopen. Dat is verdrietig. Maar onze dank voor de inzet van de burgerhulpverleners is er niet minder om.
Wist u dat het rijden voor reanimaties voor de brandweer één van de belangrijkste “uitrukken” is in Krimpen? Ik dacht altijd dat dat overal wel zo zou zijn, maar het is in Krimpen meer zo dan in andere gemeenten. Dus ook op dat punt mogen we ze dankbaar zijn.
Wat de aanrijtijden van de brandweer betreft zitten wij in Krimpen wel goed. Gelukkig zit de kazerne op een logische plek in het dorp. Het onderste deel van Krimpen wordt het snelst aangereden door brandweer Capelle, maar die zijn nooit op tijd aan de bovenste kant van Krimpen. Ook springt onze brandweer regelmatig bij in bijvoorbeeld Ouderkerk en Krimpen aan de Lek. Mooi is dat.
Wat de ambulance betreft ging het vorig jaar niet goed met de aanrijtijden. En nadat de hele regio maatregelen had getroffen, ging het nog steeds niet goed genoeg in twee gemeenten: Krimpen en Maassluis. Daar zijn in oktober stevige woorden over gewisseld en de leiding van de Veiligheidsregio heeft daar heel goed op gehandeld. Allereerst heeft de ambulancepost Capelle een upgrade gekregen, zodat daar sneller een nieuwe wagen staat opgesteld, als de ambulance is opgeroepen. Dat zien we al direct terug in de opkomstcijfers van november en december.
En voor de lange termijn zijn we aan het onderzoeken wat de oorzaken van de opkomstvertraging zijn. Te vol geparkeerde krappe straatjes is er zo eentje. Maar of files op de N210 oorzaak zijn? Ze mogen er immers langs met sirenes? De brug gaat niet open als ze er aankomen. Kortom, onderzoek is nodig. Maar dat het echt serieus is opgepakt, is een goede zaak.
2018 was in veel opzichten een bijzonder jaar. Met de verkiezingen kregen we een verschuiving in de gemeenteraad. Voor de onvermoede kijker leek het wel mee te vallen, maar het kwam uit op 4 totaal nieuwe wethouders en een grotendeels nieuwe coalitie. Vanaf dag-1 zijn zij, samen met hun collega’s, ambtelijk en in de regio, keihard aan de slag gegaan voor Krimpen. Voor iedereen spannend. Grote zaken zijn al opgepakt en deels zelfs al geregeld. College én gemeenteraad gaan in 2019 hard aan de slag voor Krimpen. En daarbij zullen we ook onszelf en onderling functioneren onder de loep nemen. Met de blik naar voren en naar elkaar.
Op de Stormpolder zal een mega-klus geklaard gaan worden: het gif-terrein van onze oude energiemaatschappij gaat gesaneerd worden. Erg spannend, want er zit allemaal narigheid in de grond. Maar als dat klaar is, dan hebben we een mooie kans voor ontwikkeling van bedrijven die we graag in ons dorp hebben en houden.
Extra bedrijvigheid gaat natuurlijk wel voor extra verkeer zorgen. Voor de komende tijd zijn de Grote Kruising en het onderhoud aan alle infrastructuur van de hele regio een grote uitdaging. Meer dan een jaar onderhoud aan de Van Brienenoord brug, langdurig onderhoud aan de Algera-brug en dan nog de grote kruising die helemaal opnieuw en anders moet.
Dat gaat een hoop overlast geven. En een hoop kosten. En een hoop kansen geven. Voor hele lange tijd krijgen we – of we het nou willen, of denken dat we nog iets te willen hebben – de gelegenheid om aan alternatieve vormen van verplaatsen te wennen. Wellicht gaan meer mensen voortaan op de fiets naar de metro. Of zelfs naar het werk. Misschien gaan er wel NOG meer mensen met de waterbus, of met de gewone – saaie – bus. Of met elkaar in 1 auto. Of vormen die we nog niet nu hebben, zoals een veerverbinding extra ergens? Ik weet het niet. Samen zullen we zulke dingen gaan bedenken.
Komend jaar gaan we ook aan de gemeenteraad voorstellen doen op het gebied van de United Smart Cities. Nu we als Krimpen de primeur hadden voor de audit en nu we het gidslicht zijn voor onder meer het CBS zullen we samen met inwoners en ondernemers de volgende stap gaan zetten. We zitten in een tijd van grondige veranderingen, en die moeten we samen het hoofd bieden.
Net als met de jeugdzorg, de WMO en de zorg in het geheel. Daar zullen we met elkaar moeten bedenken wat we gaan doen. Zoals het nu gaat, kan het niet heel lang doorgaan. De rijksoverheid heeft in haar onwijsheid bedacht dat ze de bezuinigingen gelijk wel op maximaal kon zetten. Natuurlijk zijn wij als gemeente beter dan het Rijk. Natuurlijk weten en kunnen wij het beter. Maar het effect is dat nu veel meer mensen de goede zorg krijgen. Niet dat MINDER kinderen MINDER geholpen worden.
Want zo goed kennen wij onze koters.
Helaas kennen we ook een flink aantal jeugdigen op een andere manier goed. Samen met de jeugdzorg, kinderbescherming én de politie zijn we op koers om de drugsproblemen in Krimpen stevig aan te pakken. En laat ik helder zijn: 1 pilletje kopen van een dealer, dan houd je een drugsorganisatie in leven die ook banden heeft met mensenhandel, wapenhandel en witwassen. Onschuldig je 5 euro aan zo’n jochie op een scooter geven is er niet meer bij. Dan hoor je dáárbij.
Klinkt stoer en hard, maar feit is feit. De verslaafde en gebruikende jongeren zullen we helpen. Maar dat heeft natuurlijk geen enkele zin, als ouders en scholen niet óók een streep in het zand trekken. Want als de overheid de enige opvoeder wordt, komen we uit in Noord-Korea. Dus: samen sterk. En waar nodig, dealers arresteren en woning sluiten.
Zoals we allemaal weten is Krimpen een schitterend dorp. Gelegen tussen een mooie, lege polder en een volle, drukke metropool weten we allemaal dat een file met name de rij auto’s is tussen de plek waar je je brood verdient en de plek waar je woont. Want we wonen hier toch allemaal zó graag!
Krimpen is mooi. En Krimpen, dat zijn wij.
Dat is de slotzin van dat ene filmpje, u kent het wel denk ik. En als niet: gauw even opzoeken op het internet. Dat filmpje is destijds gemaakt als onderdeel van onze poging om “Groenste Gemeente van Nederland” te worden. En u weet dat dat is gelukt.
Iedere Krimpenaar, en velen daarbuiten, weet hoe belangrijk het groen is voor onze levensvreugde. Hoe geweldig een ommetje door groene straten is, of langs het Waalplantsoen, of het Middenwetering-park, of dat mooie stuk groen bij de TenneT en de N210, waar de groenalliantie de komende tijd in gaat investeren.
De natuur is van levensbelang. Voor ons voedsel, denk aan de bijen. Voor onze vreugde, denk aan de vogels en de vlinders. Voor onze rust. Last van stress? Ga eens hooien, met de mensen van ’t Zwaneneiland..! Moet je wel rustig beginnen, anders heb je nog dagen spierpijn – kan ik eerlijk toegeven.
Met veel dingen is het zo dat mensen best graag mee-doen. Er zijn meer mensen die zeggen “ja, leuk, ik kom ook wel even” dan mensen die zeggen “dit moet gebeuren, laat ik het dan maar doen”. Dat is nu eenmaal zo en dat is niet erg. Zo’n beetje 40 jaar geleden ging het slecht met de knotwilg in Nederland. Zelf vind ik dat één van dé symbolen van de Hollandse polder. Als je Krimpen aan de polderkanten uitloopt of fietst of rijdt dan zie je die mooie rijen wilgen staan, met af en toe een uiltje er in.
40 jaar terug werd in Krimpen het initiatief genomen voor een knot-ploeg. Nee, met een T, dus een KNOT ploeg. Door het goed en duurzaam onderhouden van de knot-wilgen werd deze mooie boom weer teruggebracht als veel voorkomende wilg. Tot op de dag van vandaag trekken meer dan 40 vrijwilligers er elke keer weer op uit om te knotten.
Een jaar of 7 geleden werd het initiatief genomen om het Zwaneneiland weer een beetje op niveau te brengen. Want door het wat saaie onderhoud door de gemeente groeide er veel onkruid, bramen en ongewenst groen. Door de groep mensen, de “Vrienden van het Zwaneneiland” werden snoeischaar en sikkel ter hand genomen. Met mooi resultaat. En met minder berenklauwen, om maar wat te noemen…
Deze twee groepen mensen zijn van groot belang voor de Krimpense natuur. De naam die hoort bij deze initiatieven is een bekende van velen. Het betrekken van schoolklassen bij de natuur, zodat ze het niet alleen uit boekjes leren, het betrekken van de service-clubs, noem maar op.
Zijn kompanen noemen hem de opperknotter. In hem eren we al die mensen die zoveel voor de Krimpensenatuur doen. Maar er is er één die er bovenuit steekt:
Jos de Nood.
Mag ik je naar voren roepen? Dan kan ik je de 28e Guldemont Oorkonde uitreiken, die hoort bij de titel “Krimpenaar van het jaar 2018” !
